De Hoge Raad ambtshalve: de bestreden uitspraak bevat geen beslissing op de vorderingen van de benadeelde partij. Ingevolge artikel 335 en 361 lid 4 jo. 415 Sv was het hof gehouden omtrent de vorderingen van de benadeelde partij een met redenen omklede beslissing te nemen. De bestreden uitspraak ontbeert een dergelijke beslissing en kan daarom in zoverre niet in stand blijven.

De Hoge Raad herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2009:BI1171. Het oordeel van het hof dat verdachte de eer en de goede naam van X heeft aangerand door telastlegging van bepaalde feiten, getuigt niet van een onjuiste rechtsopvatting en is niet onbegrijpelijk. De Wet identiteitsvaststelling verdachten, veroordeelden en getuigen bevat geen relevante overgangsbepaling voor de regeling van artikel 14c Sr. Toepassing van de gewijzigde sanctieregeling werkt i.c. niet ten gunste van verdachte, zodat geen sprake is van een verandering in de wetgeving als bedoeld in artikel 1 lid 2 Sr. Gelet daarop heeft het hof ten onrechte toepassing gegeven aan artikel 14c Sr zoals die bepaling na 1 oktober 2010 is komen te luiden. Dit behoeft evenwel niet tot cassatie te leiden, nu ook het ten tijde van het ten laste gelegde geldende recht (in artikel 14c lid 2 sub 5 Sr) de mogelijkheid opende aan een voorwaardelijke veroordeling als bedoeld in artikel 14a Sr de (bijzondere) voorwaarde te verbinden dat verdachte medewerking verleent aan het nemen van één of meer vingerafdrukken of een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht aanbiedt. Verdachte heeft daarom onvoldoende belang bij een vernietiging van de bestreden uitspraak op dit punt.

Het oordeel van het hof dat het beroep op noodweer moet worden verworpen is niet begrijpelijk gemotiveerd, in aanmerking genomen dat is bewezen verklaard dat verdachte het slachtoffer met een hamer op/tegen het hoofd heeft geslagen, terwijl het hof bij zijn beoordeling van de gerechtvaardigdheid van die handelwijze van verdachte heeft overwogen dat 'de verdachte en de zijnen (…) de dreiging eenvoudig op een minder drastische manier het hoofd hadden kunnen en moeten bieden dan door X te beschieten' en dat de noodweersituatie de verdachte geen rechtvaardiging verschafte 'om op het slachtoffer te schieten gelijk hij heeft gedaan'.

Balen samengeperst oud papier en/of karton. Uitleg begrip 'afvalstoffen' in de zin van de EG-verordening nr. 1013/2006 betreffende de overbrenging van afvalstoffen (EVOA) en de Wet milieubeheer. Verhouding Richtlijn 2006/12/EG (PbEG L 114) en Richtlijn 2008/98/EG (PbEU 2008, L 312) betreffende afvalstoffen. Richtlijn 2008/98/EG beoogt een verduidelijking te geven van hetgeen ten aanzien van het begrip 'afvalstoffen' reeds in de Richtlijn 2006/12/EG hierover is bepaald en beoogt in hoger beroep de definitie van de term 'afvalstoffen' te specificeren wanneer stoffen of voorwerpen geen afvalstoffen maar bijproducten zijn en wanneer een bepaalde stof niet langer een afvalstof is (einde-afvalfase). De Hoge Raad geeft voor de betekenis van 'bijproducten' en 'einde-afval fase' relevante rechtspraak van het Europese Hof weer. De Hoge Raad vernietigt de bestreden uitspraak, nu het hof, dat heeft geoordeeld dat de balen samengeperst papier geen afvalstof zijn, ofwel blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting, ofwel zijn oordeel niet begrijpelijk heeft gemotiveerd.

De Hoge Raad herhaalt de toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:960. Het hof heeft zijn oordeel dat te dezen sprake is van roekeloosheid voorzien van een motivering als bedoeld in deze overwegingen. Voor zover het middel klaagt dat die motivering tekortschiet nu de door het hof vastgestelde omstandigheden niet zonder meer toereikend zijn voor het oordeel dat verdachte 'roekeloos' in de zin van artikel 6 jo. 175 WVW 1994 heeft gereden, faalt het.

De vermelding van het adres van de raadsman van verdachte in de schriftelijke volmacht kan bezwaarlijk anders worden verstaan dan als de opgave van een adres in de zin van artikel 588a lid 1, aanhef en onder c, Sv waaraan mededelingen over de strafzaak kunnen worden toegezonden. Uit de stukken van het geding kan niet blijken dat een afschrift van de appèldagvaarding aan dit adres is toegezonden. Evenmin houden de stukken iets in waaruit kan volgen dat die verzending ex artikel 588a lid 3 Sv achterwege kon blijven

Het oordeel van het hof dat betrokkene en haar mededader gezamenlijk wederrechtelijk voordeel hebben verkregen uit de hennephandel is gelet op de vastgestelde feiten en omstandigheden niet onbegrijpelijk. In zijn overwegingen heeft het hof tot uitdrukking gebracht dat aan de wijze waarop de opbrengst van de hennephandel door betrokkene en haar mededader, met wie zij destijds was gehuwd, is besteed, niet het gevolg kan worden verbonden dat betrokkene (zoals namens haar was aangevoerd) (nagenoeg) geen voordeel heeft verkregen uit de hennephandel. Daarmee heeft het hof niet blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting.

Ambtshalve constateert de Hoge Raad – overeenkomstig het in het bestreden arrest besloten liggende oordeel van het hof – dat het feit niet is verjaard. Conclusie A-G: anders, verjaring feit.

De Hoge Raad constateert ambtshalve verjaring ten aanzien van beide feiten.

De Hoge Raad herhaalt de toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:960. In het licht van deze overwegingen schiet de bewijsvoering van het hof tekort.