Motiveringseis ten aanzien van verwerven van voorwerpen afkomstig uit eigen misdrijf. In casu kan uit de motivering van het Hof niet worden afgeleid dat sprake is van meer dan het enkele verwerven en voorhanden hebben van het door eigen misdrijf verkregen geldbedrag doordat de gedragingen van verdachte ook (kennelijk) gericht zijn geweest op het daadwerkelijk verbergen of verhullen van de criminele herkomst van dat geldbedrag.

De opvatting dat bij een voorwaardelijke veroordeling van een jeugdige verdachte een proeftijd van maximaal zes maanden mag worden gesteld, indien en voor zover aan die veroordeling een bijzondere voorwaarde wordt verbonden, kan in haar algemeenheid noch aan de tekst van artikel 77x (oud) Sr, noch aan de in voormeld arrest weergegeven wetsgeschiedenis worden ontleend.

De opvatting dat de rechter die in een door het OM ingesteld beroep over een bezwaarschrift tegen de dagvaarding heeft te beslissen alleen de inhoud van het aan de eerste rechter ter beschikking gestelde dossier in zijn oordeel mag betrekken, en derhalve geen acht mag slaan op processtukken die het OM na het instellen van zijn beroep heeft overgelegd, vindt geen steun in het recht.

Het kennelijke oordeel van het Hof dat op grond van het faxbericht van de raadsman kan worden aangenomen dat deze ervan heeft afgezien op de hem bekende zitting te verschijnen, is niet onbegrijpelijk, en het Hof was niet gehouden tot een nader onderzoek naar de afwezigheid van de raadsman.

Nu uit de bestreden uitspraak volgt dat de personalia van de getuige wiens verklaring het Hof tot bewijs heeft gebezigd, bij de politie en de Rechter-Commissaris bekend waren is geen sprake van 'een persoon wiens identiteit niet blijkt' als bedoeld in artikel 344a, derde lid, Sv.

De Hoge Raad herhaalt relevante overwegingen uit HR 13 maart 2007, LJN AZ6694, NJ 2007/170 met betrekking tot het aanwenden van een rechtsmiddel door verdachte te wiens laste een rechterlijke beslissing is gewezen waarin hij op andere wijze dan bij name is aangeduid. In casu doet een dergelijk geval zich niet voor, nu het hoger beroep niet is ingesteld tegen een vonnis waarin verdachte op andere wijze dan bij name is aangeduid.

De Rechtbank heeft volgens de Advocaat-Generaal niet vastgesteld dat onder klaagster beslag is gelegd op de voet van artikel 94 of artikel 94a Sv met het oog op door haar wederrechtelijk verkregen voordeel. Een dergelijk beslag is in de onderhavige procedure dan ook niet aan de orde. De Hoge Raad doet de zaak af op dezelfde gronden als in de conclusie van de Advocaat-Generaal vermeld.

In casu behoeft de omstandigheid dat het proces-verbaal bij ontstentenis van de raadsheer die over de zaak heeft geoordeeld niet meer overeenkomstig artikel 327 Sv door deze kon worden vastgesteld en ondertekend, niet tot nietigheid van het onderzoek ter terechtzitting en de naar aanleiding daarvan gegeven uitspraak te leiden.

Profijtontneming. In mindering brengen van aan benadeelde derden in rechte toegekende vorderingen. In casu kan aftrek van de vordering van de benadeelde partij slechts plaatsvinden tot maximaal het bedrag van het daarmee corresponderend voordeel voor de betrokkene.

’s Hofs kennelijke oordeel dat de bedrijfskosten van betrokkene gedurende het ‘boekjaar 2001-2002’ kunnen worden toegerekend aan zowel de legale als illegale bedrijfsactiviteiten en dat in het ‘resultaat voor belastingen’ over genoemd boekjaar de voor de illegale productie gemaakte kosten zijn verdisconteerd geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting en is ook zonder nadere motivering niet onbegrijpelijk.