’s Hofs vaststelling ‘dat verdachte reeds vier maal eerder is veroordeeld ter zake soortgelijke feiten’, waarmee tot uitdrukking is gebracht dat die veroordelingen ten tijde van het tenlastegelegde onherroepelijk waren, is niet zonder meer begrijpelijk aangezien het Uittreksel Justitiële Documentatie daarvoor geen steun biedt.

Slagende bewijsklacht opzettelijk voordeel trekken uit de opbrengst van enig door een ander door misdrijf verkregen goed.

Het hof heeft klaarblijkelijk noch in de uit het proces-verbaal ter terechtzitting in hoger beroep blijkende feiten en omstandigheden omtrent de persoon en de persoonlijkheid van betrokkene noch in de omstandigheid dat de betrokkene krachtens een bevel medebrenging onvrijwillig ter terechtzitting was verschenen, aanleiding gevonden voor nader onderzoek of de betrokkene – met het oog op waarborging van diens recht op een eerlijk proces – bijstand van een raadsman behoefde. Dat oordeel geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting.

Het oordeel van het hof dat in casu geen sprake is van een gewijzigd inzicht van de wetgever omtrent de strafwaardigheid van de vóór de regelwijziging begane strafbare feiten geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting. ’s Hofs oordeel is voorts toereikend gemotiveerd.

De Hoge Raad herhaalt ECLI:NL:HR:2001:AD5493 en ECLI:NL:HR:1999:ZC2975. De in het middel bedoelde inbreuk op de individuele rechten van verdachte is niet een gevolg van de (wijziging van de) Meststoffenwet, maar van de voor rekening van verdachte komende omstandigheid dat hij gedurende vele jaren zijn pluimveebedrijf uitoefende zonder kennis te nemen van de inhoud van de op grond van die bedrijfsuitoefening aan hem gerichte brieven van de overheid en zonder de met die uitoefening samenhangende meldingsplichten na te komen.

Naar aanleiding van de klacht dat het proces-verbaal ter terechtzitting in hoger beroep in strijd met artikel 327 Sv niet door de voorzitter is ondertekend heeft de A-G bij de Hoge Raad zich tot de voorzitter van het hof gewend, hetgeen heeft geleid tot de toezending van een door de voorzitter ondertekend proces-verbaal. Conclusie A-G: anders.

De aan het middel ten grondslag liggende opvatting dat een verdachte zich niet schuldig kan maken aan het onttrekken van minderjarigen aan het gezag en het opzicht van een ander als bedoeld in artikel 279 Sr indien de bij een rechterlijke beslissing vastgestelde (voorlopige) omgangsregeling waaraan de verdachte zich niet heeft gehouden niet aan de verdachte is betekend is onjuist, zodat het middel faalt.

In aanmerking genomen hetgeen door de OvJ is aangevoerd, is het oordeel van de rechtbank dat gelet op de beschikbare informatie het hoogst onwaarschijnlijk is dat de strafrechter, later oordelend, de in beslag genomen computer verbeurd zal verklaren of aan het verkeer zal onttrekken, niet begrijpelijk.

De Hoge Raad leest – onder verwijzing naar ECLI:NL:HR:2007:ZD1362 – de kwalificatie verbeterd. Het middel kan op gronden als vermeld in conclusie A-G niet tot cassatie leiden.

In het geval dat het onderzoek ter terechtzitting is geschorst en het verzoek tot het oproepen van getuigen eerst is gedaan of – na eerdere afwijzing – herhaald na de schorsing, is de maatstaf bij de beoordeling van het verzoek of de noodzaak van hetgeen wordt verzocht is gebleken. Het hof heeft de juiste maatstaf aangelegd bij zijn afwijzing van het eerst na de schorsing van het onderzoek ter terechtzitting gedane verzoek.