Gebruik getuigenverklaring van iemand onder de 16 jaar. Volgens vaste jurisprudentie geldt het voorschrift van artikel 360 lid 1 Sv niet voor het gebruik van een verklaring door een getuige jonger dan 16 jaar afgelegd tegenover de politie, neergelegd in een ambtsedig proces-verbaal en noopt het bezigen van die verklaring voor het bewijs de rechter niet reeds tot het afleggen van verantwoording van het gebruik daarvan.

Noodweerexces en bewijsklacht voorwaardelijk opzet. De Hoge Raad herhaalt relevante overwegingen uit ECLI:NL:HR:2008:BC6794, NJ 2008/510. Het hof heeft zijn beslissing tot verwerping van het verweer toereikend gemotiveerd, mede in aanmerking genomen dat de overweging waarin wordt gesproken over ‘tot tweemaal in de aanval gaan’ niet onbegrijpelijk is in het licht van de inhoud van bewijsmiddel 9. Ook getuigt ’s hofs oordeel dat de kans dat X door het meermalen door verdachte met een koevoet hard op het hoofd slaan zou kunnen komen te overlijden niet van een onjuiste rechtsopvatting.

Frequente recidive als bedoeld in LOVS-oriëntatiepunten. Het hof, dat samen met de raadsman van oordeel was dat van eerder bedoelde ‘frequente recidive’ geen sprake was, heeft de strafoplegging toereikend gemotiveerd.

Strafbare voorbereidingshandelingen. Zedendelinquent heeft strafbare voorbereidingshandelingen getroffen jegens een fictief meisje van 10 jaar. Dat het een fictief slachtoffer is, staat aan de bewezenverklaring van de strafbare voorbereiding van die misdrijven niet in de weg.

Witwassen. De verdachte heeft een met een elastiekje gebundelde hoeveelheid geldbedragen in de kluis in de kelder van zijn woning opgeborgen. Dat de verdachte op deze wijze de geldbedragen heeft opgeborgen brengt niet zonder meer met zich mee dat de verdachte daarmee ook de criminele herkomst van dat geld heeft getracht te verbergen of te verhullen. De motivering van het hof is ontoereikend.

Strafmotivering. Op handelen in strijd met een in artikel 3 Opiumwet gegeven verbod staat als maximale vrijheidsstraf een hechtenis van ten hoogste een maand. Gelet hierop is ’s hofs overweging dat volgens de oriëntatiepunten straftoemeting hier een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van twaalf weken passend en geboden is en dat de oplegging van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf gerechtvaardigd zou zijn, onbegrijpelijk.

Meerdaadse samenloop. Artikel 317 en 282 Sr hebben een verschillende strekking. Daarom zijn artikel 55 lid 1 Sr en 56 Sr niet van toepassing. Er is namelijk geen sprake van soortgelijke feiten. Het hof was niet gehouden zijn oordeel dat artikel 57 Sr van toepassing is te motiveren.

Strafoplegging. De rechtbank heeft bij de strafoplegging tot uitgangspunt genomen dat de ernst van het gepleegde feit beoordeeld dient te worden naar de normen welke gelden in het land waar dat feit is begaan. Aldus heeft de rechtbank hetgeen in een eerdere uitspraak (HR 26 juni 1990, NJ 1991/190) is vooropgesteld, miskend.

Niet-ontvankelijk in hoger beroep. Verdachte heeft in casu binnen drie maanden na de uitspraak van de kantonrechter hoger beroep ingesteld tegen het vonnis. Gelet hierop en in aanmerking genomen dat het vonnis niet kan worden aangemerkt als een vonnis als bedoeld in artikel 410a Sv, heeft de kantonrechter ten onrechte volstaan met het doen opmaken van een door hem gewaarmerkte aantekening als bedoeld in artikel 395a lid 1 Sv (stempelvonnis).

Profijtontneming. Het hof heeft in zijn oordeel tot uitdrukking gebracht dat de betrokkene wederrechtelijk verkregen voordeel heeft verkregen, bestaande in het ‘gratis’ kunnen beschikken over een leenauto. Dit voordeel heeft het hof geschat en dat oordeel is niet onbegrijpelijk