Bewijsuitsluiting wegens het ontbreken van de mogelijkheid van een contra-expertise. Het oordeel van het hof dat het door X opgestelde rapport alsmede de daarover afgelegde verklaringen en het door Y uitgebrachte rapport moeten worden aangemerkt als ‘resultaten van het onderzoek die door het verzuim zijn verkregen’ als bedoeld in artikel 359a lid 1 sub b Sv is ontoereikend gemotiveerd, nu de omstandigheid dat als gevolg van enig verzuim het voor het verrichten van een tegenonderzoek bestemde materiaal in het ongerede is geraakt, niet meebrengt dat de verkrijging van voornoemd bewijsmateriaal als ‘resultaat’ van dat in het ongerede raken en reeds op die grond als onrechtmatig moet worden aangemerkt.

Uitlevering door Nederland aan Turkije. De Hoge Raad verwijst de zaak naar de rolzitting, zodat de A-G zich alsnog kan uitlaten over het 3e en 5e middel. De overige middelen falen.

Verstekverlening. Uit de stukken van het geding kan niet blijken dat een afschrift van de appèldagvaarding aan het adres van verdachte is toegezonden, zodat ervan moet worden uitgegaan dat dit niet is geschied. Het hof had moeten onderzoeken of er reden was het onderzoek ter terechtzitting te schorsen teneinde de verdachte in de gelegenheid te stellen alsnog bij de zitting aanwezig te zijn. Dit verzuim leidt tot nietigheid van het onderzoek ter terechtzitting.

Uitlevering door Nederland aan Rwanda. Een falende klacht over het ontbreken van een voor de uitlevering van de opgeëiste persoon toereikende verdragsrelatie. Daarnaast heeft de rechtbank door de enkele omstandigheid dat het recht op een eerlijk proces niet is vastgelegd in een uitleveringsverdrag het vertrouwensbeginsel niet zonder meer buiten werking gesteld. Dit geeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting. Tot slot dwingt de enkele omstandigheid dat het zogenoemde genocideverdrag niet een ‘uitleveringsverdrag’ is niet tot een andere bevoegdheidsverdeling. Ook dit oordeel is niet onbegrijpelijk.

Afwijzing aanvraag herziening. Het aangevoerde kan niet een ernstig vermoeden wekken. Vooreerst was het hof bekend met de aan de aangifte wegens laster en smaad ten grondslag liggende opvatting van de aanvrager dat het slachtoffer hem valselijk van verkrachting heeft beschuldigd. Verder is het briefje van de man nietszeggend en is de verklaring van de moeder zo onwaarschijnlijk dat daaraan in redelijkheid niet het verlangde gevolg kan worden verbonden. Dit kan niet tot herziening leiden.

Falende klacht over grondslagverlating door in de tenlastelegging ‘invoer’ in plaats van ‘uitvoer’ van synthetisch (hard)drugs te lezen. Aangezien uit de motivering van dat oordeel niet kan worden afgeleid dat sprake is van meer dan het enkele voorhanden hebben van de geldbedragen doordat de gedragingen van verdachte ook (kennelijk) gericht zijn geweest op het daadwerkelijk verbergen of verhullen van de criminele herkomst van die geldbedragen, is het oordeel van het hof ontoereikend gemotiveerd (vgl. ECLI:NL:HR:2013:2001).

Bijstand tolk. Het verhoor kan plaatsvinden in een taal die de te horen persoon en de verbalisant in voldoende mate beheersen. Het oordeel van het hof dat de omstandigheid dat de aangeefster zonder een beëdigde tolk in de Marokkaanse taal is gehoord door verbalisanten, van wie één de Marokkaanse taal beheerst, dient er niet toe te leiden dat haar verklaring van het bewijs dient te worden uitgesloten.

Zware mishandeling. Het hof heeft ter weerlegging van het noodweerverweer geoordeeld dat uit de stukken, daaronder begrepen de bij verschillende gelegenheden door verdachte afgelegde verklaringen, en het verhandelde ter terechtzitting, geen feiten of omstandigheden naar voren zijn gekomen waaruit kan worden afgeleid dat zich een situatie heeft voorgedaan waarin verdachte redelijkerwijs zich bedreigd kon voelen. Dat oordeel is niet onbegrijpelijk. Het verweer met betrekking tot de vordering van de benadeelde partij slaagt wel. Dit verweer kan bezwaarlijk anders worden verstaan dan dat het ertoe strekt dat de door de benadeelde partij geleden schade reeds is vergoed, zodat de grondslag aan de vordering in zoverre is komen te ontvallen.

Ontbrekende pleitnota. De pleitnota ontbreekt en daardoor valt niet na te gaan of ter terechtzitting meer verweren zijn gevoerd dan wel of daar uitdrukkelijk onderbouwde standpunten naar voren zijn gebracht. Dit brengt nietigheid van het onderzoek en de gedane uitspraak met zich mee.

Kinderpornografie. Het hof heeft geoordeeld dat de in de tenlastelegging genoemde afbeeldingen van de geslachtsdelen van de minderjarige jongen, mede gelet op de wijze waarop zij zijn tot stand gekomen onmiskenbaar strekken tot het opwekken van seksuele prikkeling. Dat oordeel geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting en is ook niet onbegrijpelijk.