De aanvraag tot herziening wordt afgewezen, nu geen sprake is van een novum als bedoeld in artikel 457 lid 1 aanhef en onder c Sv.

Ondanks de onrechtmatige aanhouding leidt het eerste middel niet tot cassatie, nu de verdediging niet uitvoerig heeft gemotiveerd om welke redenen er bewijsuitsluiting zou moeten volgen. Het tweede middel faalt evenwel, nu het oordeel van het hof dat de verdachte ‘binnen de grenzen van het redelijke’ de gelegenheid is geboden van zijn recht op raadpleging van een advocaat gebruik te maken niet onbegrijpelijk is.

De middelen klagen, zowel over de vrijspraak als over de motivering van de vrijspraak omtrent de oplichting en de verduistering, ten onrechte.

Het middel bevat geen stellige en duidelijke klacht over de schending van een bepaalde rechtsregel en/of het verzuim van een toepasselijk vormvoorschrift door de rechter die de bestreden uitspraak heeft gewezen. Om die reden dient de schriftuur onbesproken te blijven en wordt de advocaat-generaal bij het hof niet in zijn cassatieberoep ontvangen.

Ondanks dat het hof meerdaadse samenloop heeft aangenomen in plaats van eendaadse samenloop, is het belang van verdachte bij zijn cassatieberoep niet evident, nu de opgelegde straf de zwaarste strafbedreiging niet overstijgt.

De aanvraag tot herziening wordt afgewezen, nu geen sprake is van een novum als bedoeld in artikel 457 lid 1 aanhef en onder c Sv.

Het middel klaagt terecht over het feit dat het hof heeft miskend dat aan de rechter die over de toelaatbaarheid van de uitlevering beslist geen oordeel toekomt over de rechtmatigheid van de bewijsgaring ten behoeve van de strafzaak in de verzoekende staat.

Het hof heeft de grondslag van de tenlastelegging niet verlaten door de verdachte vrij te spreken van het hem tenlastegelegde.

Het oordeel van het hof dat de staandehouding niet heeft plaatsgevonden in het kader van het voorbereidend onderzoek en om die reden geen vormverzuim kan opleveren als bedoeld in artikel 359a Sv, getuigt niet van een onjuiste rechtsopvatting en is evenmin onbegrijpelijk.

Het middel klaagt terecht over het oordeel van het hof dat de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 lid 1 EVRM in de appèlfase niet is overschreden.